🙏🏻 आज का भगवद् चिंतन - 'सोडवा, सोडवा, वाचवा मला...' 🙏🏻

🙏🏻 आज का भगवद् चिंतन - 'सोडवा, सोडवा, वाचवा मला...' 🙏🏻

अतिशय करूण आवाजातल्या या आर्त हाका ऐकून घोडेस्वार चकित झाला.

घनगर्द जंगलात, मुक्त निसर्गात, क्षितिजापार पसरलेल्या डोंगरदऱ्यांत कोण आणि कुठे बंदिवान असेल, असा त्याला प्रश्न पडला.

त्या आवाजाचा वेध घेत तो निघाला आणि एका घरापाशी येऊन थांबला. तो आवाज त्या घरातूनच येत होता.

दार ठोठावून तो घरात शिरला. घरमालकाने त्याला आत घेतलं. जंगलातून प्रवास करणाऱ्या पांथस्थांना आसरा देण्याची त्या घराची रीतच होती. त्याचेही आदरातिथ्य झाले. काही वेळातच त्याच्या लक्षात आलं की घरात एक पिंजरा आहे आणि त्यातला पोपटच गजांवर डोकं आपटत सोडवा सोडवा म्हणतोय... 

त्या रात्री जेवून सर्वांची निजानिज झाल्यानंतर पांथस्थाने उठून हळूच पिंजरा गाठला आणि त्याचं दार उघडलं. पोपट आत हळुवार आवाजात तीच आर्जवं करत होता... तो बाहेर मात्र येईना.

आपल्याला बुजून तो येत नसेल, म्हणून काही काळ पांथस्थाने दूर उभे राहून वाट पाहिली, पण तरीही पोपट बाहेर येईना.

अनेक वर्षं पिंजऱ्यात राहून त्याला आता मुक्ततेची सवय राहिली नसेल, हे लक्षात घेऊन पांथस्थाने पिंजऱ्यात हात घालून पोपटाला बाहेर काढलं आणि खिडकीतून मुक्त आकाशात सोडून दिलं.

त्या रात्री त्याला कृतार्थतेने शांत झोप लागली.

दुसऱ्या दिवशी सकाळी झोपमोड झाली, तीच 'सोडवा, वाचवा'च्या आर्त हाकाऱ्यांनी.

पोपट पुन्हा पिंजऱ्यात होता आणि दार उघडं असूनही गजांवर डोकं आपटत सोडवा, वाचवा मला अशा विनवण्या करत होता.

पांथस्थाने घरमालकाला सगळी गोष्ट सांगितली.

घरमालक म्हणाला, हे इथे रोजच घडतं. तू काही याला मुक्त करणारा पहिला पांथस्थ नाहीस आणि शेवटचाही असणार नाहीस.

अजबच आहे हा पोपट, पांथस्थ उद्गारला.

घरमालक म्हणाला,

हो ना!

खूपच अजब आहे तो, अगदी माणसांसारखा.

~ ओशो